Mobbing w Polsce statystyki na 2025 rok

Mobbing w Polsce statystyki na 2025 rok. Szukasz informacji na temat mobbingu w Polsce w 2025 roku? Raport „Pracować po ludzku – 2025” prezentuje wyniki kompleksowego badania na temat mobbingu, przeprowadzonego od 12 marca do 30 kwietnia 2025 roku na grupie 1084 respondentów aktywnych zawodowo. Celem tego szeroko zakrojonego projektu było dogłębne zbadanie skali, charakteru oraz konsekwencji mobbingu w polskich miejscach pracy.

Skala zjawiska mobbingu w Polsce w 2025 roku

Aż 66,1% respondentów przyznało, że doświadczyło w swoim życiu zawodowym mobbingu, definiowanego jako długotrwałe, uporczywe nękanie lub zastraszanie prowadzące do poniżenia, izolacji lub obniżenia samooceny zawodowej. To alarmujący wynik, wskazujący na powszechność problemu w różnych środowiskach pracy. Oznacza to, że ponad co druga osoba aktywna zawodowo w Polsce miała kontakt z tym zjawiskiem. Pokazuje to, że mobbing nie jest marginesem, lecz zjawiskiem systemowym. Niepokoi również fakt, że często ofiary nie mają narzędzi, by zareagować. Skala problemu jest zatem nie tylko duża – ona jest przytłaczająca.

Profil osób dotkniętych mobbingiem

Analizy pokazały, że mobbing najczęściej dotyka kobiety (70,3% kobiet vs. 49,3% mężczyzn), osoby młodsze i z krótszym stażem pracy. Najbardziej narażone są osoby na niższych stanowiskach, zwłaszcza menedżerowie niższego szczebla (70,1%) i pracownicy liniowi (69,3%). Najczęściej mobbing występuje w administracji (74,8%), produkcji (73%) i handlu (71,2%). Osoby z mniejszym doświadczeniem zawodowym są bardziej podatne na działania mobbingowe, gdyż często nie znają swoich praw. Mobbing nie omija też menedżerów – szczególnie tych, którzy nie mają wsparcia ze strony przełożonych.

Mobbing w Polsce statystyki na 2025 rok – Formy mobbingu

Najbardziej powszechnymi formami mobbingu są zachowania relacyjne i strukturalne, określane jako „Soft Mobbing”. Wśród nich dominują działania podważające kompetencje, ignorowanie, nadmierne kontrolowanie lub zlecanie zadań poniżej kwalifikacji. Chociaż mniej widoczne z zewnątrz, są równie destrukcyjne jak przemoc fizyczna, prowadząc do poważnych skutków zdrowotnych i zawodowych. Tego typu zachowania często bywają bagatelizowane jako „konflikt charakterów” czy „styl zarządzania”. W rzeczywistości mają one długofalowy wpływ na zdrowie psychiczne ofiary i klimat w organizacji.

Skutki mobbingu

Psychiczne i fizyczne konsekwencje mobbingu są druzgocące. Aż 90% badanych doświadcza silnego stresu i niepokoju, a ponad 77% cierpi na objawy depresyjne. Objawy fizyczne, takie jak bóle głowy, zaburzenia snu, czy nadciśnienie, zgłosiło ponad 70% respondentów. Mobbing wpływa także na obniżenie motywacji i efektywności pracy. W skrajnych przypadkach prowadzi do rezygnacji z życia zawodowego lub konieczności leczenia psychiatrycznego. Pracownicy cierpią, a firmy ponoszą olbrzymie koszty rotacji i absencji.

Zachowania i reakcje świadków

Ważnym, lecz zatrważającym odkryciem jest fakt, że ponad 80% przypadków mobbingu dzieje się przy świadkach. Większość z nich nie reaguje, co przyczynia się do normalizacji mobbingu i dalszego cierpienia ofiar. Świadkowie często boją się utraty pracy, wykluczenia z zespołu lub braku wsparcia ze strony przełożonych. Taka bierność tworzy kulturę przyzwolenia, w której przemoc psychiczna staje się normą. Tylko w nielicznych przypadkach świadkowie próbują interweniować lub zgłosić nadużycia. Niestety, brak skutecznych procedur zniechęca do działania.

Zgłaszanie mobbingu w Polsce w 2025 roku

Tylko 31,1% osób zdecydowało się zgłosić doświadczany mobbing. Głównym powodem tak niskiej liczby zgłoszeń jest niewiara w skuteczność systemu pomocy. Zaledwie 18,4% zgłaszających otrzymało jakiekolwiek wsparcie. Większość przypadków kończy się odejściem mobbingowanej osoby z pracy, często w atmosferze zastraszenia lub wymuszonej ugody. Osoby zgłaszające często spotykają się z odwetem, izolacją lub zignorowaniem ich skargi. Brakuje bezpiecznych kanałów zgłaszania i jasno określonych procedur działania.

Mobbing w świetle prawa

Raport ukazuje również lukę w działaniach antymobbingowych firm. Zaledwie 43,3% organizacji posiada politykę antymobbingową, a jedynie 26,5% prowadzi szkolenia z tego zakresu. Oznacza to, że większość pracowników nie ma wiedzy ani narzędzi do obrony przed przemocą psychologiczną. Brak edukacji w tym zakresie sprawia, że mobbing wciąż jest bagatelizowany lub nierozpoznawany. Firmy często ograniczają się do deklaracji, nie wdrażając realnych procedur ochronnych. Potrzebne są zmiany legislacyjne, wsparcie dla ofiar i obowiązek szkoleń w tym zakresie.

Wizerunek mobbera

Osoby dopuszczające się mobbingu to najczęściej kobiety (61,9%), w wieku od 36 do 55 lat, zajmujące stanowiska dyrektorskie lub menedżerskie średniego szczebla. W 78,5% przypadków mobberem jest bezpośredni przełożony. Najczęściej wskazywane są osoby na stanowiskach dyrektorskich (27,8%) oraz menedżerowie średniego szczebla (24,3%). Zaskakuje fakt, że wbrew stereotypom to kobiety częściej są sprawczyniami mobbingu – co może wynikać z modelu zarządzania opartym na kontroli, a nie zaufaniu. Mobbing często bywa też formą „zarządzania przez strach”, co w niektórych organizacjach jest wciąż tolerowane.

Co zaskakuje w raporcie?

Jednym z najbardziej zaskakujących wyników badania jest skala bierności świadków mobbingu – ponad 80% przypadków miało miejsce w obecności innych osób, które nie podjęły żadnej reakcji. Innym niepokojącym odkryciem jest bardzo niski poziom skuteczności zgłaszania przypadków mobbingu – zaledwie co piąta zgłaszająca osoba otrzymuje jakąkolwiek formę wsparcia. Również zaskakujący jest fakt, że głównymi sprawcami mobbingu są kobiety, co przeczy stereotypowym wyobrażeniom o mobberze. Zaskakuje też brak odpowiednich działań prewencyjnych w większości firm, mimo dostępnych danych i narzędzi. Mobbing wciąż bywa traktowany jako problem „miękki”, a nie realne zagrożenie dla zdrowia i efektywności zespołów.

Autorzy raportu

Raport został przygotowany przez zespół ekspertów z bogatym doświadczeniem zawodowym. Joanna Kolenda, psycholożka i psychotraumatolożka, specjalizująca się w procesach HR i psychotraumatologii, Adriana Rychter, doświadczona specjalistka HR z wieloletnią praktyką na stanowiskach kierowniczych oraz Przemek Hubisz, psycholog i informatyk specjalizujący się w ocenie i rozwoju kompetencji pracowników. Zespół uzupełnia Dominika Kolenda, artystka specjalizująca się w przystępnej prezentacji danych naukowych.

Wnioski

Raport „Pracować po ludzku” 2025 jest alarmującym apelem o konieczność systemowej zmiany podejścia do mobbingu w Polsce. Wskazuje na pilną potrzebę edukacji, skutecznych procedur zgłaszania i wsparcia dla ofiar oraz realnej odpowiedzialności mobberów. Tylko zdecydowane działania mogą przerwać krąg przemocy w miejscach pracy, chroniąc zdrowie i godność pracowników. Kluczowe jest, aby organizacje nie ograniczały się do pozorowanych działań, lecz wdrażały realne i mierzalne strategie antyprzemocowe. Przeciwdziałanie mobbingowi musi stać się częścią kultury organizacyjnej, a nie tylko dokumentu w szufladzie.

Pełna wersja raportu

Cały raport jest dostępny do pobrania na stronie organizacji pod adresem: https://www.pracowacpoludzku.com/